Κατηγορίες
Πολιτική

Μαζί τα φάγατε

Ναι κύριε Πάγκαλε, νομίζω μαζί τα φάγατε (και δεν εννοώ μόνο τα γιαούρτια).

Αν είχαμε συμφωνήσει να μαδήσουμε την κρατική περιουσία συνεταιρικά, τότε θα μπορούσατε να πείτε ότι τα φάγαμε μαζί. Αν με διορίζατε στο δημόσιο και έπαιρνα κι εγώ 7.000€ το μήνα (όσα κι εσείς δηλαδή), τότε θα μπορούσατε να πείτε ότι τα φάγαμε μαζί. Αν έπαιρνα κι εγώ ποσοστό από τις μίζες της Siemens, τότε θα μπορούσατε να πείτε ότι τα φάγαμε μαζί. Αν, αν, αν…

Δεν έγινε όμως έτσι. Ούτε με δωροδοκήσατε, ούτε μαζί τα φάγαμε. Οι πολιτικοί για χρόνια εξαγόραζαν συνειδήσεις πληρώνοντας τον ψηφοφόρο (χρησιμοποιώντας την περιουσία τους ή επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό). Δε φταίνε οι ψηφοφόροι όμως για την κατάντια των κρατικών ταμείων. Εκείνοι που έκαναν κουμάντο, εκείνοι που προεκλογικά υπόσχονταν από τα μπαλκόνια ότι γνωρίζουν τον τρόπο διοίκησης ή διαχείρισης της χώρας, εκείνοι που βούτηξαν το χέρι στο μέλι, εκείνοι φταίνε. Οι ψηφοφόροι απλά διαπραγματεύτηκαν την αξία της “ελεύθερης” γνώμης τους.

Κατηγορίες
Telex

Προβοκάτσια ή ανοησία;

Αναρωτιέμαι αν κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο ηλίθοι, ώστε με τη συμπεριφορά τους να προκαλούν αυτά ακριβώς που υποτίθεται ότι καταδικάζουν.
Ή απλώς επιδιώκουν εσκεμμένα τα αποτελέσματα, τα οποία δημοσίως χαρακτηρίζουν απαράδεκτη παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας.

Κατηγορίες
Διάφορα

Εις υγείαν των κορόιδων

Σε συνέχεια όσων έγραψα πριν 40 μέρες για τις ασφαλιστικές εταιρείες, προσθέτω τον επίλογο σε μια πικρή εμπειρία.

4,5 μήνες μετά το ατύχημα, επιτέλους πήρα την αποζημείωση. Όταν παρέδωσα ό,τι δικαιολογητικά μου ζητήθηκαν, με ενημέρωσαν ότι θα μου κρατήσουν το ποσό της απαλλαγής, όπως ορίζεται στο συμβόλαιο. Προφανώς, όλοι οι όροι δεν έχουν το ίδιο βάρος. Ισχύουν μόνο αν είναι προς το συμφέρον της εταιρείας.
Επιβεβαιώνεται ότι δεν μας αντιμετωπίζουν ως πελάτες, αλλά ως κορόιδα. Ελπίζω, τουλάχιστον, όσα άρπαξαν από μένα, να τα φάνε στην υγειά μου.

Κατηγορίες
Διάφορα

Μνημόνιο και Αποδοτικότητα

Μπαλόνια μας τά’χουν κάνει με τα μνημόνια και με την ύφεση, την ανάπτυξη, την πτώχευση και τη διάσωση.
Πήγα χτες στις 2 το μεσημέρι στα γραφεία της ασφαλιστικής να καταθέσω τα τελευταία έγγραφα για την αποζημείωση. Μου την είπε η υπάλληλος, μου την είπε και ο διευθυντής γιατί πήγα αργά.

– Γιατί ήρθατε τέτοια ώρα;
– Τι ώρα σχολάτε;
– Τώρα, θα είχα ήδη φύγει αν δε με προλαβαίνετε.
– Μα είναι μόλις 2. Κανείς δε σχολάει στις 2.
– Εμένα κύριε, το μνημόνιο μου έκοψε 500€. Τόσα μου δίνουν, για τόσα θα δουλεύω.