Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον κόσμο που κατέβηκε στις πλατείες χτες. Ούτε και όσους το ξανακάνουν σήμερα. Κάποιοι είχαν διαδηλώσει ξανά, κάποιοι πήραν το βάπτισμα του πυρός. Κάποιοι θα πετύχουν το στόχο τους, κάποιοι θα καπελωθούν, άλλοι θα απογοητευθούν. Δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις, η εμπειρία γεννά τα αντανακλαστικά.
Αγανακτισμένοι πολίτες, ειρηνική διαμαρτυρία, αυθόρμητη συγκέντρωση… πέρα από κομματικές γραμμές και παλιομοδίτικες αντιλήψεις. Κι όλα αυτά μέσω του internet. Είναι μόδα το internet σήμερα. Όπως κάποτε ήταν μόδα το παντελόνι καμπάνα και οι φαβορίτες. Η μόδα κοιτάει πάντα μπροστά. Και βλέπει πάντα μακριά.
Ζούμε σε μια φτωχή χώρα που μας επιτρέπει να ψηφίζουμε στις εκλογές, να κάνουμε επιλογές, να πηγαίνουμε διακοπές, να έχουμε facebook, να αγοράζουμε iPhone. Αλλά δε μας αρκεί. Θέλουμε την πραγματική δημοκρατία και πάμε πλατεία για να τη διεκδικήσουμε. Αυτό είναι επανάσταση. Ο καθένας κάνει την επανάσταση που του αξίζει τελικά.
Αυτό το έργο το έχω ξαναδεί. Ας μου επιτραπεί να έχω άποψη για το γεγονός. Το ζητούμενο δεν είναι να σηκωθεί ο κόσμος από τον καναπέ του, αλλά να σηκωθεί για να πάει κάπου. Αλλιώς μιλάμε απλώς για ινιδισμό.
