Κατηγορία: Πολιτική

Ίσως δεν το φανταζόμασταν πριν 2 χρόνια ότι ο πλανήτης θα περάσει τόσο δύσκολα με την πανδημία Covid.

Κάποιοι, αισιόδοξοι, χωρίς την απαραίτητη επιστημονική γνώση, έβλεπαν το τέλος του τούνελ νωρίτερα από το πιθανότερο με βάση τα πραγματικά δεδομένα.

Άλλοι, παραδόπιστοι, ενώ δεν έβλεπαν ούτε με τα κιάλια το τελευταίο μίλι, επέλεξαν να παραπληροφορήσουν συνειδητά, για αποκομίσουν οικονομικό όφελος, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Καλώς ή κακώς, υφιστάμεθα τις επιλογές εκείνων που διαχειρίζονται την εξουσία, είτε επειδή το επιλέγουν οι πολλοί είτε επειδή το επιβάλουν οι δυνατοί.

Δεν επιλέγεις πού θα γεννηθείς. Συνήθως δεν επιλέγεις ούτε πού θα ζήσεις. Και, δυστυχώς, κάποιοι δε θέλουμε να επιλέξουμε ούτε το πώς θα ζήσουμε.

Όταν (φιλοκυβερνητικός) δημοσιογράφος επεσήμανε ότι το 2021 ήταν χειρότερο από το 2020 στην Ελλάδα, καθότι είχαμε 16000 νεκρούς από covid19, δόθηκε η εξής απάντηση.

Ως προς τους νεκρούς, βεβαίως. Ταυτόχρονα κρατήσαμε την οικονομία ανοιχτή. Δεν κάναμε lockdown. Σώσαμε τον τουρισμό. Και είχαμε και μία ανάπτυξη εξαιρετικά υψηλή…

Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας

Παραθέτω, χωρίς σχόλιο, τo παρακάτω:

Η πανδημία μας κόστισε, είχε μεγάλο αντίκτυπο στον κρατικό προϋπολογισμό, όμως εργαστήκαμε με βάση μια αρχή που είναι αδιαπραγμάτευτη: ότι το κυριότερο περιουσιακό στοιχείο της Κούβας είναι η ζωή των Κουβανών

Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, πρόεδρος της Κούβας

Ήρθε το τέλος των κομμάτων: ξεπερασμένος ο διαχωρισμός σε αριστερά και δεξιά.

Τι διαπιστώνουμε όλοι καθημερινά;
Παλινωδίες και κυβιστήσεις ανθρώπων του πολιτικού χώρου που βάλθηκαν να καλύψουν την ασυνέπειά τους κάτω από το μανδύα της άμβλυνσης των διαφορών, της κατάργησης της ταμπέλας και του διαχωρισμού σε Αριστερά και Δεξιά.
Από την απολιτίκ προσέγγιση της προηγούμενης δεκαετίας, περάσαμε στον αχταρμά της ομογενοποίησης όλων των πολιτικών χώρων.
Μπορεί κανείς να κρύψει τις ευθύνες του κάτω από το χαλάκι της συνεργασίας, της εθνικής ενότητας, της πατριωτικής ευθύνης;
Αλλάζει ο άνθρωπος; Νομίζω ότι μπορεί να αλλάξει πορεία, αλλά αμφιβάλω αν μπορεί να αλλάξει δέρμα όπως τα φίδια.

Τι σημασία έχουν οι στροφές των 360 μοιρών όταν η πορεία είναι τεθλασμένη ή συναντάται με άλλες παράλληλες χωρίς καν να τείνουμε προς το άπειρο;
Κάποιοι από τους σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησης του Σύριζα είχαν υπήρξει μέλη και αποχώρησαν από το ΚΚΕ γιατί τους φαινόταν πολύ δεξιό για τα γούστα τους.
Κάποιοι από τους σημερινούς βουλευτές της αντιπολίτευσης παραιτήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, λόγω δεξιάς στροφής, έπλευσαν για λίγο στα αβαθή νερά της σοσιαλθολούρας και ξεβράστηκαν στις όχθες του νεοφιλελευθερισμού, αγωνιζόμενοι πίσω από τον Αντώνη Σαμαρά ή το Σταύρο Θεοδωράκη.
Άλλοι πάλι μεταπήδησαν από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ στον αντιμνημονιακό Σύριζα που διαπραγματεύεται το νέο μνημόνιο, υπερασπιζόμενοι τις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα, σε πείσμα των αντιφρονούντων εντός και εκτός Βουλής.

Ήρθε το τέλος της αριστεράς, το τέλος της δεξιάς, το τέλος της πολιτικής, το τέλος των πολιτικών, το τέλος των κομμάτων ή το τέλος της δημοκρατίας;
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μου φαίνεται περισσότερο για το τέλος της κοινωνίας.

Ο κόσμος είναι γεμάτος ηλίθιους και ανθρώπους που δε θεωρούν τον εαυτό τους ηλίθιο.

Ο Σημίτης μας έβαλε στην ΟΝΕ (2001) για σώσει τη χώρα.
Ο Καραμανλής παραιτήθηκε (2009) για σώσει τη χώρα.
Ο Παπανδρέου έφερε το ΔΝΤ (2010) για να σώσει τη χώρα.
Ο Σαμαράς δεν επαναδιαπραγματεύτηκε (2012) για να σώσει τη χώρα.
Ο Τσίπρας δε συμβιβάζεται (2015) για σώσει τη χώρα.

Ομολογώ ότι με τρομάζει τόση ανιδιοτέλεια. Φαντάσου να μην ήθελαν να μας σώσουν…

ΥΓ. Το μόνο παρήγορο είναι ότι οι σημερινοί σωτήρες έχουν εμπειρία σε διασώσεις. Από το 1992 (τουλάχιστον) βοηθάνε τους εκάστοτε σωτήρες να μας σώσουν.