Hobby Travel

Όταν είδα τη σελίδα του Hobby Travel στο facebook, δε φανταζόμουν την περιπέτεια που με περίμενε. Χιλιάδες likes, κληρώσεις εκδρομών, πολλά σχόλια (κανένα αρνητικό) και, το κυριότερο,  φτηνές τιμές. Το ταξίδι που σχεδίαζα να κάνω στο Παρίσι θα μου κόστιζε 800€ (αεροπορικά και ξενοδοχείο). Η προσφορά που μου έδωσε το συγκεκριμένο γραφείο μέσω facebook ήταν δελεαστική: 640€. Η διαφορά των 160€ δεν μπορούσε να με αφήσει αδιάφορο. Όσο καλό κι αν φαίνεται κάτι, δεν είναι δυνατόν να εμπιστευθούμε κάποιον άγνωστο. Κάλεσα στο σταθερό του τηλέφωνο για επιβεβαίωση και κανόνισα να πάω αυτοπροσώπως στο γραφείο του την επομένη.

Το γραφείο σε όροφο στη Βασ. Όλγας, με ταμπέλα στην είσοδο, LED επιγραφή στο μπαλκόνι, κορνιζαρισμένη άδεια από τον ΕΟΤ και ταξιδιωτικά περιοδικά στο τραπεζάκι. Συνεννοηθήκαμε, μετέφερα τα χρήματα στο λογαριασμό του στην τράπεζα και παρέλαβα αντίγραφο της κράτησης στο ξενοδοχείο και τα boarding passes για τη ryanair. Μου έδωσε απόδειξη παροχής υπηρεσιών για οργάνωση ταξιδίου μόλις 50€. Μέχρι τότε πίστευα ότι πρόκειται για νόμιμο τουριστικό γραφείο και παρά την έκπληξή μου, δε διαμαρτυρήθηκα, αφού ήδη είχα αργήσει να πάω στη δουλειά.
Υπέθεσα ότι με την έκπτωση που παίρνει από το ξενοδοχείο και τις πολλαπλές κρατήσεις που κάνει στην αεροπορική εταιρία για λογαριασμό των πελατών, περισσεύουν αρκετά χρήματα για να έχει κέρδος αλλά και ευχαριστημένους πελάτες. Μερικές ώρες αργότερα διάβασα λεπτομερώς τα χαρτιά που είχα στα χέρια μου. Διαπιστώνοντας ότι δεν είχα παρά μια κράτηση για το ξενοδοχείο και όχι voucher, επικοινώνησα με το ξενοδοχείο και με διαβεβαίωσαν ότι η κράτηση δεν είναι ακυρώσιμη, αλλά η χρέωση στην πιστωτική κάρτα του πράκτορα θα γίνει εντός 2-3 ημερών και σε κάθε περίπτωση πριν ταξιδέψω. Τρόμαξα!

Έψαξα στο google και διαπίστωσα ότι υπήρχαν ήδη καταγγελίες για απάτη από άλλους ταξιδιώτες, αλλά και από το σύνδεσμο τουριστικών πρακτόρων για λειτουργία γραφείου χωρίς άδεια. Θύμωσα! Θα περίμενα από ένα οργανωμένο κράτος να προστατεύει τους πολίτες από τους απατεώνες, ειδικά όταν οι συναλλαγές γίνονται σε γραφεία και όχι σε σκοτεινά υπόγεια. Ψάχνοντας το όνομα,  θυμήθηκα μια περίπτωση απάτης ένα χρόνο πριν, όταν κάποιος πωλούσε με αγγελίες iPhone που δεν παρέδιδε ποτέ, αν και είχε εισπράξει το αντίτιμο. Αλέξανδρος Ιωαννίδης. Τρελάθηκα!

Ένιωθα ότι είχα χάσει τα χρήματα και μόνη μου ελπίδα ήταν η επικοινωνία με το ξενοδοχείο, που με καθησύχασε ότι η κράτηση θα πληρωθεί μέσω πιστωτικής και δε θα χρειαστεί να ξαναπληρώσω. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά πάντως πεθαίνει. 2 μέρες μετά η κράτηση ακυρώνεται online. Πυρ και μανία, πηγαίνω στο hobby travel. Ο ιδιοκτήτης απουσιάζει εκτός Θεσσαλονίκης, όπως με ενημερώνει η καινούρια υπάλληλος, η οποία διατήρησε την ψυχραιμία της, παρά τις απειλές μου. Απαίτησα να τον πάρει τηλέφωνο, του ζήτησα να έρθει στο γραφείο για να τακτοποιηθεί το θέμα, αλλά και πάλι εισέπραξα την απάντηση ότι είναι “εκτός”. Γνώριζα ήδη ότι μένει στο διπλανό διαμέρισμα, χτύπησα το κουδούνι και τον βλέπω να ανοίγει την πόρτα. Αρνήθηκε να έρθει δίπλα στο γραφείο, προφασιζόμενος ότι είναι απασχολημένος και οργισμένος έκανα το λάθος να πω τη μαγική φράση: “θα φας πολύ ξύλο“. Αυτό ήταν, κλειδώθηκε μέσα.
Κάλεσα επιτόπου το 100, ζήτησα τη συνδρομή της αστυνομίας, για να αποφύγουμε τα χειρότερα, αφού ήμουν ήδη εκτός εαυτού. Ζήτησε από τους αστυνομικούς, που εγώ κάλεσα, να με συλλάβουν για απειλή, εξύβριση, φθορά ξένης περιουσίας, διατάραξη οικιακής ειρήνης και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Λίγη ώρα μετά, καταλήξαμε στο τμήμα. Ήμουν ήδη πεπεισμένος ότι πρόκειται για αδίστακτο όσο και ανόητο άνθρωπο, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να με φοβίσει, ώστε να μην τον μηνύσω: με έχει καταγράψει με κάμερα, είναι βασικός μάρτυρας κατηγορίας σε υπόθεση εκβιαστών, είναι γόνος πλούσιας οικογένειας, γνωρίζει τους αστυνομικούς, είναι δικηγόρος, έχει καλούς δικηγόρους, κινδυνεύω με σύλληψη στα πλαίσια του αυτοφώρου, δε θα αντέξω τα δικαστικά έξοδα, θα καταδικαστώ και θα υποχρεωθώ να τον αποζημιώσω.
Αφού μας φλόμωσε στις ηλιθιότητες του τύπου “απειλή κατ’ εξακολούθηση, μία ώρα είναι στο γραφείο και φωνάζει”, “είπε ότι αν δεν του δώσω τα λεφτά του θα τα σπάσει όλα εδώ μέσα”, “η μητέρα μου στεναχωρήθηκε, επειδή με είπε απατεώνα”,  τελικώς ζήτησε από την αξιωματικό υπηρεσίας να μεσολαβήσει για να συμβιβαστούμε, χωρίς εκατέρωθεν μηνύσεις, αλλά με τους δικούς του όρους: δεν επιστρέφει χρήματα (πολιτική του γραφείου), δε θα το κάνει σήμερα (έχει πολύ δουλειά), δε θα δώσει το voucher σε μένα (δε θέλει να ξαναμπώ στο γραφείο του).

Τελικώς, όντως, ο Ιωαννίδης παρέδωσε voucher για δωμάτιο άλλου ξενοδοχείου (αντίστοιχης ποιότητας, πολύ μακριά από το κέντρο, φτηνότερο) σε φίλο την επομένη ημέρα κι εγώ έφυγα για το Παρίσι τη μεθεπόμενη. Φάνηκα όντως τυχερός μέσα στην ατυχία μου; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι έχει γεμίσει ο τόπος εξαπατημένους.

Ηθικόν δίδαγμα: ο πολίτης είναι απροστάτευτος στο έλεος των απατεώνων. Η δικαιοσύνη, εκτός από τυφλή, είναι και κουτσή, οπότε αργεί πολύ.

ΥΓ. Ο Συνήγορος του Καταναλωτή εξέδωσε σχετικό δελτίο τύπου στις 6/4

—

*Update* Η ιστορία συνεχίζεται εδώ: Τον αράπη κι αν τον πλύνεις