Μήνας: Απρίλιος 2010

Κατηγορίες
Πολιτική

Τι χρώμα έχει η αποτυχία;

Για ποιο λόγο αποφασίζει κάποιος να ασχοληθεί με την πολιτική;
Στην καλύτερη περίπτωση, ο πολιτικός θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον τόπο, την κοινωνία, τους συμπολίτες του. Σίγουρος για τις ικανότητές του, επιδιώκει την εξουσία, ώστε να έχει τη δυνατότητα να διορθώσει τα κακώς κείμενα, να πάρει τις σωστές αποφάσεις, να κάνει τις αναγκαίες τομές, να προβεί σε αποφασιστικές ενέργειες και φυσικά να δώσει τις απαραίτητες παροχές προς το συμφέρον των πολλών.

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα ποτέ δεν έρχονται όπως θα θέλαμε. Πάντα υπάρχουν έκτακτες ανάγκες, εκτροπή από τα αναμενόμενα και τελικά αδυναμία εκπλήρωσης του σχεδίου. Η πιο συνηθισμένη δικαιολογία των κυβερνώντων είναι η τραγική κατάσταση του κράτους, όπως το παρέδωσαν οι προκάτοχοί τους. Ξεχνά η κυβέρνηση ότι προεκλογικά διακύρητταν ότι έχουν το μαγικό ραβδί που θα φέρει τα πάνω κάτω και θα ρυθμίσει τα πάντα. Αλλά, βέβαια, τότε δε γνώριζαν το πραγματικό χάλι της εθνικής οικονομίας. Δεν φαντάζονταν ότι δεν είναι δυνατή η αναστροφή της κατάστασης προς το καλύτερο.
Και έτσι, πέρασαν 4 χρόνια χωρίς να καλυτερέψει η ζωή μας. Και η κυβέρνηση που επανεξελέγει, συνεχίζει να προτάσει δικαιολογίες για τη μη αναβάθμιση της ζωής των πολιτών, επικαλούμενη την οικτρή κατάσταση της οικονομίας, τις διεθνείς συγκυρίες, την κακή μας τύχη…

Αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα υπάρξει ένας πολιτικός που θα έχει το θάρρος να παραδεχτεί τα λάθη του, τις αδυναμίες του και την αποτυχία του να προσφέρει όλα όσα προεκλογικά υποσχέθηκε. Ποιος αλήθεια θα μπορούσε να τον κακολογήσει αν με ειλικρίνεια δηλώσει ότι παρά τις αντίθετες προβλέψεις του, δεν είναι ικανός ή περισσότερο ικανός από τους υπόλοιπους και αποσύρεται από την πολιτική ή την άσκηση εξουσίας;

Γιατί ποτέ δεν βλέπουμε τους υπουργούς να παραδέχονται ότι απέτυχαν στις εξετάσεις μαθητευόμενων μάγων; Γιατί ποτέ δεν έχει το θάρρος ένας πρωθυπουργός να βγει δημόσια και να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει;
Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε τους ανίκανους να μας κυνερνούν; Μέχρι πότε θα βάζουμε το χέρι στην τσέπη επειδή αυτοί αποτυγχάνουν; Μέχρι πότε θα σφίγγουμε το ζωνάρι επειδή αυτοί είναι κοντόφθαλμοι; Μέχρι πότε;

* H εικόνα είναι κλεμμένη από το εξώφυλλο του σημερινού “Πρώτου Θέματος”.


ΥΓ. Το κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στις 31 Αυγούστου 2008 στο παλαιό μου blog. Άραγε πιστεύει κανείς ότι άλλαξαν πολλά στα 2 χρόνια που μεσολάβησαν; Φοβάμαι ότι σε 2 χρόνια θα το αντιγράψω πάλι.
Κατηγορίες
Διαδίκτυο

Δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο εξαιρέσεις

Σ’αυτόν τον κόσμο, που μόνος μου ζω, δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις

Πρόσφατα διαβάσαμε για επιχειρήσεις της αστυνομίας, “στα πλαίσια του γενικότερου σχεδιασμού για την πάταξη του φαινομένου της πειρατείας μέσω Διαδικτύου“. Πολλά γράφτηκαν, ακόμα περισσότερα ακούστηκαν, κάποια διαψεύστηκαν, άλλα σιωπηρά επιβεβαιώθηκαν. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα μας σιγά σιγά μετατρέπεται από παράδεισο της παρανομίας σε κοινωνία νομιμότητας. Αφορμή για αυτή τη δημοσίευση δεν είναι αυτή καθαυτή η είδηση των διώξεων και των συλλήψεων (που έγιναν πριν 1 μήνα), αλλά το δελτίο τύπου με το οποίο παρουσιάστηκε η επιχείρηση στα μέσα και το κοινό.

Αναρωτιέμαι αν ο συντάκτης του συγκεκριμένου δελτίου τύπου είναι υπάλληλος της ΕΛΑΣ ή της ΕΠΟΕ. Και παραθέτω παρακάτω κάποιες αναφορές που μου έκαναν εντύπωση.


Η εν λόγω ιστοσελίδα είχε 850.000 μέλη και δεχόταν καθημερινά 16.000.000 επισκέψεις… μεγάλη οικονομική ζημιά στις εταιρείες παράλληλα με την φοροδιαφυγή
Από πού προέρχονται αυτά τα στοιχεία; Από πού προκύπτει η φοροδιαφυγή; Όταν δεν υπάρχουν οικονομικές σχέσεις ή εμπορικές συναλλαγές, προφανώς δεν υπάρχουν φόροι. Το κριτήριο της φορολόγησης είναι είτε το κέρδος είτε η κατανάλωση. Εκτός κι αν η βουλή ψηφίσει να φορολογείται όποιος χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του (όπως έγινε με τα κινητά τηλέφωνα), ο φόρος είναι ανύπαρκτος.

Σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από διεθνή εταιρεία ερευνών … αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών με το υψηλότερο ποσοστό πειρατείας, με 57%

Σε ποια μελέτη αναφέρεται η αστυνομία; Από ποια εταιρεία; Και πώς υπολογίζεται το ποσοστό μιας παράνομης δραστηριότητας όταν δεν έχουν συλληφθεί ή διωχθεί ή έστω αναζητηθεί οι δράστες;

Οι οικονομικές απώλειες για την Ελλάδα ανέρχονται σε €171 εκατομμύρια μόνο για παράνομο λογισμικό ενώ αν προσθέσουμε και τα Πνευματικά δικαιώματα από τις Κινηματογραφικές ταινίες, μουσικά τραγούδια, παιχνίδια κ.α συνολικά οι απώλειες τα τελευταία 7 έτη σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των εταιρειών πλησιάζουν το 1 δις ευρώ, το οποίο μεταφράζεται σε λιγότερες θέσεις εργασίας και μειωμένη ανταγωνιστικότητα για τον εγχώριο κλάδο της Πληροφορικής, μουσικής και θεαμάτων

Τα νούμερα προφανώς δεν προέρχονται από κάποια έρευνα. Αποτελούν πρώτες εκτιμήσεις των εταιρειών. Αν και ανήκω κι εγώ στον εγχώριο κλάδο πληροφορικής, δεν μπορώ να γνωρίζω κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Με ξενίζει αλλά και με ενοχλεί το γεγονός ότι τόσο αβασάνιστα υιοθετούνται ισχυρισμοί από την ελληνική αστυνομία.Από την άλλη, θεωρώ προοδευτική την κοινωνιολογική προσέγγιση περί θέσεων εργασίας και ανταγωνιστότητας. Δεν μας είχε συνηθίσει έτσι η ΕΛΑΣ. Μήπως οι αλλαγές που ευαγγελίζεται ο κ. Χρυσοχοϊδης έχουν ήδη ξεκινήσει χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι;

ΥΓ. Το πλήρες κείμενο του δ.τ. βρίσκεται στην ιστοσελίδα της ελληνικής αστυνομίας.

Κατηγορίες
Διάφορα

Χριστός Ανέστη

Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά.
Μετά από 7 βδομάδες (μη εξαντλητικής) νηστείας, ετοιμαζόμαστε για τις κλασικές καταχρήσεις των ημερών. Με το μικροβιολόγο να μας περιμένει την Τρίτη του Πάσχα, θεωρούμε σχετικά ασφαλές το έθιμο της υπερκατανάλωσης πλούσιων σε χοληστερίνη τροφών. Να θυμάστε όμως ότι κάποιοι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε πλήρη νηστεία, χωρίς να το επιλέγουν.