28 Οκτωβρίου 2010 σήμερα, επέτειος του “ΟΧΙ”, εθνική εορτή και αργία. Δε δουλεύουμε σήμερα. Ξύπνησα από τις 9 το πρωί, απάντησα στις απορίες της κόρης μου, την άκουσα να τραγουδά ό,τι έμαθε στο νηπιαγωγείο για τη σημαία και τον Ντούτσε.
28 Οκτωβρίου 2010 σήμερα, παρελάσεις, ζήτω, επετειακά αφιερώματα. Τα πρωινάδικα στην τηλεόραση συνεχίζουν να μεταδίδουν τη γνωστή ποιότητα σε εορταστικό κλίμα.
28 Οκτωβρίου 2010 σήμερα και πολλοί αμφιβάλλουν για το σθένος της εξουσίας. Κάποιοι αναζητούν Μεταξάδες να πουν το “όχι” που δεν μπόρεσε να πει ο ΓΑΠ στο ΔΝΤ, ο ίδιος ΓΑΠ στον οποίο δεν μπόρεσαν να πουν όχι οι ψηφοφόροι. Ακόμα και αυτοί όμως, οι νοσταλγοί της 4ης Αυγούστου, το μόνο όχι που μπόρεσαν να πουν ήταν στους λαθρομετανάστες. Γιατί στη Frontex, τους ξένους συνοριοφύλακες του Αιγαίου, δεν άκουσα κανένα να λέει “όχι”.
28 Οκτωβρίου 2010 σήμερα και μέχρι τις 31 πρέπει να πληρώσω ΔΕΗ, τηλέφωνο και πιστωτική.
Συγνώμη για την αταξία, αντί για Σοφία Βέμπω, ακούω Ξυλούρη και περνούν από το μυαλό μου διάφορα…
